Park Krajobrazowy Puszczy Rominckiej ma za zadanie służyć ochronie przyrody, historii, walorów krajobrazowych oraz wypoczynkowych. Obszar puszczy zajmują w większości lasy Puszczy Rominckiej, gdzie granicę od północnej strony stanowi polsko-rosyjska granica państwowa, a od stromy południowej i wschodniej nasyp linii kolejowej z początków XX wieku.
Powierzchnia Puszczy Romincka to ok. 35 500 ha, z czego w Polsce i parku - 12 000 ha . Obszar Parku jest miejscem przejścia pomiędzy krajobrazem Mazur, a Pojezierza Litewskiego. Charakteryzuje się na przemian pasmami morenowych i kemowych wzgórz oraz licznymi obniżeniami. Deniwelacje sięgają tu nawet 120-140 m.
Żyją tu niemal wszystkie gatunki zwierząt łownych oraz chronionych. Kiedyś były tu także żubry, tury, niedźwiedzie i tarpany. Obecnie można spotkać: łosia, jelenia, sarnę, dzika, wilka, borsuka, jenota, kunę, gronostaja, wydrę, rysia, piżmaka, a także zająca w tym rzadkiego - zająca bielaka. Z ptaków żyją tu: żurawie, bociany czarne i białe, łabędzie, czaple, cietrzewie, jarząbki, orzeł bielik, rybołów, sowy i inne.
Największą atrakcją turystyczną, z którą Puszcza Romincka bywa często kojarzona są mosty w Stańczykach - najwyższe mosty kolejowe w Polsce. Jednak i całość torowiska kolejowego z mniejszymi mostami, ciekawymi budynkami stacji kolejowych stanowi sporą atrakcję. Na obrzeżach Puszczy Rominckiej zachowały się dawne pałace, parki oraz cmentarze ewangelickie. Warto zobaczyć kościoły poewangelickie w Dubeninkach i Żytkiejmach, budynek dawnego nadleśnictwa w Żytkiejmach, drewniane domy w Budwieciach, przydrożną pomnikową aleję jarząbów szwedzkich między Błąkałami a Stańczykami. Sama Puszcza skrywa w sobie unikatowe głazy Wilhelma i inne pamiątkowe kamienie, które są odszukiwane przez wytrwałych turystów.
Atrakcje turystyczne i zabytki w Puszczy Rominckiej
- Mosty w Stańczykach
- Torowisko kolejowe
- Głazy Wilhelma
- Pałace i parki
- Kościoły
- Cmentarze
- Trójstyk granic "Wisztyniec"
