Każdy kto rozpoczyna swoją przygodę z żeglarstwem powinien, jeszcze przed wyruszeniem w pierwszy rejs pod żaglami, poznać najważniejsze typy węzłów żeglarskich. Oto kilka z nich, bez których nie sposób obyć się na łódce. Choć część z nich może wydawać się trudna, wystarczy odrobina praktyki, by nauczyć się wiązać je pewnie i szybko nawet w trudnych warunkach.
Węzeł płaski
Węzeł płaski jest jednym z najpopularniejszych węzłów stosowanych w żeglarstwie. Najczęściej wykorzystywany do refowania lub wiązania lin, które mają zbliżoną do siebie średnicę. Rzadko stosuje się go przy silnych obciążeniach, bowiem ciężar powoduje mocne zaciśnięcie się węzła. Jest on jednak dość łatwy do rozwiązania – zwykle wystarczy bardzo energiczne pociągnięcie jednej z końcówek liny. Węzłem płaskim nie należy łączyć dwóch lin o śliskim oplocie lub o zupełnie różnej średnicy – cieńsza zwykle wysuwa się z węzła.
Aby zawiązać węzeł płaski należy skrzyżować dwie liny, lewy koniec liny znajdującej się wyżej przełożyć pod liną niżej i znów przełożyć nad nią. Z wystającymi krótszymi końcami lin zrobić to samo i mocno zacisnąć.
Ósemka
Ósemka to węzeł, który stosuje się zwykle w celu stworzenia zgrubienia na końcu liny, które uniemożliwi wysunięcie się jej z dłoni, bloku lub kipy. Najczęściej wiązana jest na krańcach szotów foka lub też linie talii szota grota.
Aby zawiązać ósemkę należy przełożyć koniec liny tak, aby pozostawić niewielką pętlę. Krótszy koniec należy następnie przełożyć pod liną i przepleść przez stworzoną pętlę zaciskając na końcu. Węzeł ten jest stosunkowo łatwy do rozwiązania.
Węzeł szotowy
Węzeł szotowy stosowany jest do połączenia końca liny z tzw. uchem i sprawdza się między innymi przy wiązaniu szota z rogiem żagla szotowego. Jest stosunkowo łatwy zarówno w wiązaniu, jak i rozwiązywaniu, jednak nie można wykorzystywać go jako wiązania lin silnie obciążonych, narażonych na szarpnięcia lub o śliskim oplocie.
Aby wykonać węzeł szotowy należy przeciągnąć linę przez ucho, a następnie opleść je przekładając przewleczony koniec liny pod jej dłuższą częścią.
Wyblinka
Wyblinka jest węzłem, który stosuje się najczęściej do zawiązania liny na przedmiocie lub innej linie o większej średnicy. Wiąże się go dość łatwo, jednak jest ciężki do rozwiązania – szczególnie, gdy lina namoknie. Zwykle trzyma mocno i najczęściej stosuje się go do wiązania wyblinek na wantach. Stosowany jako węzeł cumowniczy nie powinien być używany do dłuższego cumowania, ponieważ szarpnięcia mogą powodować przetarcie liny.
Aby wykonać ten węzeł należy dwukrotnie opleść przedmiot wiązaną liną, przy czym drugi oplot powinien znaleźć się pod pierwszym tak, aby lina się skrzyżowała. Koniec liny należy przeciągnąć pod oplecionym fragmentem i zacisnąć.
Węzeł ratowniczy
Węzeł ratowniczy to jeden z najpopularniejszych i zarazem najważniejszych węzłów w żeglarstwie. Sprawdza się zwykle przy zabezpieczeniu osoby w czasie pracy na pokładzie w trudnych warunkach lub też w przypadku wypadnięcia za burtę. Węzeł nie zaciska się i warto umieć wiązać go jedną ręką i na sobie.
Aby zawiązać węzeł ratowniczy jedną ręką, po pozostawieniu dość dużego fragmentu liny, należy wykonać pętlę i przełożyć koniec linii wokół niej tak, aby stworzyła się kolejna pętla. Przełożenie końca liny spowoduje zaciśnięcie się węzła, ale nie pozostawionej na początku dużej pętli.
Węzeł kotwiczny
Węzeł kotwiczny to węzeł dość trudny do zawiązania, jednak bardzo pewny w utrzymaniu. Zwykle stosuje się go do wiązania kotwic lub innych przedmiotów spuszczanych pod wodę – np. sond lub wiader. Im dłużej jest zawiązany tym zwykle zaciska się coraz bardziej i bywa trudny do rozwiązania.
Przed zawiązaniem przedmiotu należy wykonać supeł, lecz nie zaciskać go do końca. Krótszy koniec liny przepleść przez kluczyk dwukrotnie tak, aby powstały dwie pętle, a następnie przepleść go przez stworzony wcześniej supeł i zacisnąć oplatając nowy węzeł.
O wiązaniu węzłów żeglarskich mogliście Państwo przeczytać dzięki portalowi Czarteruj.com umożliwiającego czartery jachtów w Polsce i za granicą.
